Ουρολόγοι - Ανδρολόγοι στα Βόρεια προάστια

Πώς επιλέγω τον κατάλληλο ουρολόγο;

Για να επιλέξετε το κατάλληλο ουρολόγο για εσάς, λάβετε υπόψη τα ακόλουθα: 

• Προσόντα και πτυχία: Ενημερωθείτε για τα προσόντα, τα πτυχία και τα διαπιστευτήρια του ουρολόγου. Αν δεν σας ικανοποιούν οι πληροφορίες που θα βρείτε διαδικτυακά, μιλήστε μαζί του τηλεφωνικά και κάντε του ερωτήσεις. 
• Φήμη ουρολόγου: Διαβάστε διαδικτυακές κριτικές ή συζητήστε με κάποιον ασθενή του, για την προσωπική του εμπειρία.
• Επαγγελματική εμπειρία: Ένας ουρολόγος με άφθονη εμπειρία στο αντικείμενό του, θα σας κάνει να νιώσετε περισσότερη ασφάλεια κατά τη διάρκεια της εξέτασης και της θεραπείας σας.
• Θέση ιατρείου: Η τοποθεσία του ιατρείου είναι πολύ σημαντική, ώστε να μπορείτε να έχετε εύκολη πρόσβαση, κυρίως σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. 
• Ώρες γραφείου: Ενημερωθείτε για τις ώρες γραφείου του ουρολόγου, για να είστε σίγουροι ότι μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του όποτε είναι απαραίτητο. Συζητήστε μαζί του για το τι συμβαίνει όταν αυτός απουσιάζει και σε ποιον θα μπορείτε να αποταθείτε. 

Τι περιλαμβάνει ένας τυπικός έλεγχος στον ουρολόγο;

Ένας τυπικός έλεγχος στον ουρολόγο περιλαμβάνει αρχικά την εξέταση του ιατρικού ιστορικού του ασθενή και τον έλεγχο των φαρμάκων που λαμβάνει. Ακολούθως, ο ουρολόγος προχωρά σε μια φυσική εξέταση, η οποία διαφέρει σε γυναίκες (πυελική εξέταση) και άνδρες (ορθική εξέταση).

Στη συνέχεια, διενεργούνται εργαστηριακές εξετάσεις, όπως αναλύσεις ούρων, αίματος και σπέρματος. Αν κριθεί απαραίτητο πραγματοποιούνται και απεικονιστικές εξετάσεις, όπως η αξονική τομογραφία και υπερηχογράφημα. 

Ποιες υπηρεσίες προσφέρει συνήθως ένας ουρολόγος;

Οι ειδικοί ουρολόγοι προσφέρουν ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών, ανάμεσά τους οι ακόλουθες: 

• Εξετάσεις αίματος (όπως PSA και BUN)
• Εξετάσεις τεστοστερόνης
• Αναλύσεις και καλλιέργειες ούρων
• Αναλύσεις σπέρματος
• Ακτινογραφίες
• Υπέρηχοι
• Ψηφιακή ορθική εξέταση κ.α.

Ποια είναι τα συμπτώματα που απαιτούν επίσκεψη σε ουρολόγο;

Τα ουρολογικά συμπτώματα που δείχνουν ότι ένας άνθρωπος πρέπει να επισκεφτεί οπωσδήποτε έναν ουρολόγο είναι τα ακόλουθα: 

• Προβλήματα με την ούρηση, όπως τα θολά ούρα ή το αίμα στα ούρα
• Δυσκολία γονιμότητας
• Στυτική δυσλειτουργία 
• Πυελικός πόνος
• Συχνοουρία ή αδυναμία έναρξης της ούρησης

Πόσο κοστίζει μια επίσκεψη σε ουρολόγο;

Το κόστος μιας επίσκεψης σε έναν ουρολόγο θα εξαρτηθεί από το ιατρικό πρόβλημα, τις διαδικασίες που πρέπει να πραγματοποιηθούν και από το αν αυτές εμπίπτουν στο σχέδιο ασφάλισης. Συζητήστε τα οικονομικά ζητήματα που σας απασχολούν με τον ουρολόγο σας, πριν προχωρήσετε σε οποιαδήποτε διαδικασία. Επίσης, δείτε την κατηγορία ουρολόγοι ΕΟΠΥΥ για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με συμβεβλημένους γιατρούς.

Συχνές ερωτήσεις

1. Τι είναι ο ουρολόγος και ποιες είναι οι ειδικότητές του;

Ουρολόγος ονομάζεται ο γιατρός που ειδικεύεται στη διάγνωση και τη θεραπεία παθήσεων που σχετίζονται με το ουροποιητικό σύστημα, το σύστημα δηλαδή που φιλτράρει τα απόβλητα και τις τοξίνες, απομακρύνοντάς τα από το σώμα. Ταυτόχρονα, στη σφαίρα του ουρολόγου εμπίπτει και η διάγνωση και η θεραπεία καταστάσεων που σχετίζονται με τα αναπαραγωγικά όργανα. 

Τα όργανα που καλείται να εξετάσει ένας ουρολόγος είναι η ουροδόχος κύστη, οι νεφροί, ο ουρητήρας και η ουρήθρα, που απαρτίζουν το ουροποιητικό σύστημα, τα επινεφρίδια που βρίσκονται στην κορυφή των νεφρών, τα ανδρικά ουρογεννητικά όργανα, δηλαδή τους όρχεις, την επιδιδυμίδα, τον προστάτη και το πέος και τα πυελικά όργανα των γυναικών, τα οποία συνδέονται στενά με το ουροποιητικό σύστημα. 

Παρόλο που η ουρολογία ταξινομείται γενικά ως χειρουργική ειδικότητα, εν τούτοις οι ουρολόγοι χρειάζεται να έχουν γενικές γνώσεις γυναικολογίας, νεφρολογίας, παιδιατρικής, ογκολογίας και άλλων ειδικοτήτων, για να μπορούν να θεραπεύσουν τις διάφορες παθήσεις που επηρεάζουν το ουροποιητικό σύστημα. 

Οι υποειδικότητες που υπάρχουν στην ουρολογία, στις οποίες ειδικεύονται οι ιατροί ουρολόγοι είναι οι ακόλουθες: 

• Παιδοουρολογία
• Μεταμόσχευση νεφρών
• Ανδρική υπογονιμότητα 
• Ιατρική σεξουαλικής υγείας
• Ουρολογική ογκολογία
• Ουρογεννητική αποκατάσταση
• Ελάχιστα επεμβατική χειρουργική, όπως η ρομποτική, η λαπαροσκοπική και ενδοσκοπική χειρουργική

2. Ποιες είναι οι κύριες παθήσεις που αντιμετωπίζει ένας ουρολόγος;

Οι ιατροί ουρολόγοι διαγιγνώσκουν και θεραπεύουν μια ποικιλία ιατρικών παθήσεων, τόσο σε γυναίκες, όσο και σε άνδρες και γι΄ αυτό υπάρχουν ουρολόγοι για γυναίκες και ουρολόγοι ανδρολόγοι. 

Ορισμένες από τις πιο κοινές ουρολογικές παθήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι ουρολόγοι είναι οι ακόλουθες: 

• Οξεία κυστίτιδα (λοίμωξη στην ουροδόχο κύστη)
• Διάμεση κυστίτιδα 
• Πέτρες στα νεφρά
• Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (όπως η γονόρροια) 
• Ακράτεια ούρων 
• Αίμα στα ούρα 
• Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος
• Νεφροκυτταρικό καρκίνωμα 
• Πέτρες στην ουροδόχο κύστη
• Ουρηθρίτιδα (φλεγμονή στην ουρήθρα)
• Πυελονεφρίτιδα (λοίμωξη στα νεφρά)
• Μεταβατικό κυτταρικό καρκίνωμα (καρκίνος στην ουροδόχο κύστη)

Παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος που επηρεάζουν τις γυναίκες είναι οι ακόλουθες: 

• Κυστοκήλη 
• Ακράτεια ούρων μετά τον τοκετό
• Χειλική σύντηξη (συγχώνευση των εσωτερικών χειλιών του αιδοίου, που επηρεάζει την ούρηση)

Παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος που επηρεάζουν τους άνδρες είναι οι ακόλουθες: 

• Καλοήθης υπερπλασία του προστάτη 
• Στυτική δυσλειτουργία
• Προστατίτιδα (φλεγμονή στον προστάτη)
• Καρκίνος του προστάτη
• Συστροφή των όρχεων 
• Ουρητεροκήλη (γενετικό ελάττωμα που εμποδίζει την κανονική ροή των ούρων από τους νεφρούς στην ουροδόχο κύστη)
• Καρκίνος στους όρχεις 
• Ανδρική υπογονιμότητα
• Επιδιδυμίτιδα (φλεγμονή στο σωλήνα που μεταφέρει το σπέρμα από τους όρχεις)
• Επισπαδίας (γενετικό ελάττωμα κατά το οποίο η ουρήθρα ανοίγει στην κορυφή του πέους αντί στο άκρο)
• Υποσπαδίας (γενετικό ελάττωμα κατά το οποίο η ουρήθρα ανοίγει στην κάτω πλευρά του πέους)
• Νόσος του Peyronie 
• Ανάδρομη εκσπερμάτιση 
• Κιρσοκήλη (διεύρυνση των φλεβών που υπάρχουν στο όσχεο)

3. Πότε πρέπει να επισκεφτώ έναν ουρολόγο;

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ένας άνθρωπος πρέπει να επισκεφτεί έναν ουρολόγο, όπως: 

• Προβλήματα με την ούρηση, όπως αδυναμία έναρξης της ούρησης, πόνος κατά την ούρηση, θολά ούρα και αιματηρά ούρα
• Προβλήματα γονιμότητας
• Πόνος στην περιοχή του κόλπου
• Διαρροή ούρων κατά τη διάρκεια του φτερνίσματος, του γέλιου ή της άσκησης
• Πυελικός πόνος
• Αλλαγές στη συχνότητα της ούρησης, όπως η συχνοουρία
• Δυσκολία απόκτησης ή διατήρησης της στύσης

4. Πώς γίνεται η διάγνωση ουρολογικών προβλημάτων;

Για τη διάγνωση των ουρολογικών προβλημάτων, ο ουρολόγος στρέφεται σε μια σειρά από εξετάσεις όπως οι ακόλουθες: 

Φυσική εξέταση

Περιλαμβάνει την εξέταση ολόκληρου του ουροποιητικού συστήματος, των νεφρών, των ουρητήρων και της ουροδόχου κύστης. Επίσης, περιλαμβάνει την εξέταση του πέους και των όρχεων, μέσω μιας άλλης εξέτασης που ονομάζεται ορθική εξέταση-ψηλάφηση, κατά την οποία ο γιατρός εισάγει στο ορθό το δάκτυλό του (με λιπαντικό και γάντι), αναζητώντας ανωμαλίες ή μεγέθυνση του προστάτη.

Εξετάσεις αίματος

Για να κάνουν διάγνωση ορισμένων ουρολογικών παθήσεων ή του καρκίνου του ουροποιητικού συστήματος, οι ουρολόγοι βασίζονται σε μια σειρά από εξετάσεις αίματος, όπως: 

• Τεστ PSA: Ανιχνεύει την φλεγμονή του προστάτη, μέσω της μέτρησης μιας συγκεκριμένης πρωτεΐνης που απελευθερώνεται από τον προστάτη, της οποίας τα αυξημένα επίπεδα υποδηλώνουν φλεγμονή. Η φλεγμονή στον προστάτη μπορεί να υποδηλώνει καρκίνο.
• Εξέταση κρεατινίνης και αζώτου ουρίας αίματος (BUN): Εξετάζει τη λειτουργία των νεφρών με τη μέτρηση της κρεατίνης. Τα αυξημένα επίπεδα κρεατίνης, υποδηλώνουν δυσλειτουργία των νεφρών. Η αναλογία κρεατίνης και αζώτου ουρίας του αίματος, βοηθά τον ουρολόγο να κάνει διάγνωση.
• Εξέταση τεστοστερόνης: Αξιολογεί προβλήματα στύσης με τη μέτρηση των επιπέδων της τεστοστερόνης.

Εξετάσεις ούρων

Οι ουρολόγοι, σε κάποιες περιπτώσεις, προχωρούν σε εξετάσεις ούρων αντί αίματος, όπως:

• Ανάλυση ούρων: Πραγματοποιείται σε ετήσια βάση ως μέρος του καθιερωμένου προληπτικού ελέγχου, ακόμη και όταν δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Ελέγχει τα επίπεδα των βακτηρίων, των αιμοσφαιρίων και των ξένων ουσιών που υπάρχουν στα νεφρά και πραγματοποιείται κυρίως για τη διάγνωση ουρολοιμώξεων και διαβήτη. 
• Καλλιέργειες ούρων: Εξετάζει την ύπαρξη συγκεκριμένων βακτηρίων στα ούρα, ώστε ο ουρολόγος να μπορέσει να κάνει σωστή διάγνωση και να χορηγήσει την κατάλληλη αντιβιοτική θεραπεία.  
• 24ωρη εξέταση ούρων: Ο ασθενής καλείται να συλλέγει όλα τα ούρα που αποβάλλει από το σώμα του για 24 ώρες. Η 24ωρη εξέταση των ούρων βοηθά τον ουρολόγο προσδιορίσει τα επίπεδα συγκεκριμένων ουσιών, ώστε να κάνει σωστή διάγνωση.

Απεικονιστικές εξετάσεις 

• Υπέρηχοι: Παράγουν εικόνες που βοηθούν στη διάγνωση προβλημάτων που δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι, όπως προβλήματα με τα νεφρικά σωληνάρια, την ουροδόχο κύστη, τους όρχεις και τον προστάτη. 
• Ακτινογραφίες: Για την αξιολόγηση των δομών του ουροποιητικού συστήματος πραγματοποιούνται ακτινογραφίες νεφρών, ουρητήρων και ουροδόχου κύστης.
• Κυστεοουρηθρογραφία ούρησης (VCUG): Ακτινογραφία που λαμβάνεται κατά το γέμισμα και το άδειασμα της ουροδόχου κύστης, για εξέταση παθήσεων που επηρεάζουν τη συγκεκριμένη λειτουργία.
• Ενδοφλέβιο πυελόγραμμα (IVP): Βοηθά στον εντοπισμό προβλημάτων του ουροποιητικού συστήματος, με τη χρήση μιας χρωστικής ουσίας.
• Αξονική τομογραφία: Παράγει πιο λεπτομερείς εικόνες του εσωτερικού του σώματος.
• Κυστεοσκόπηση: Ελάχιστα επεμβατική διαδικασία κατά τη διάρκεια της οποίας εισάγεται ένα τηλεσκόπιο μέσω της ουρήθρας στην ουροδόχο κύστη, για τον έλεγχό της σε πραγματικό χρόνο.

Ανάλυση σπέρματος (σπερματογράφημα)

Η ανάλυση σπέρματος πραγματοποιείται σε άνδρες που έχουν θέματα γονιμότητας. Κατά τη διάρκεια της ανάλυσης ελέγχεται η δύναμη του σπέρματος και αξιολογείται ο αριθμός των σπερματοζωαρίων. 

5. Ποιες είναι οι πιο συχνές θεραπείες που προσφέρει ένας ουρολόγος;

Οι ουρολόγοι, ανάλογα με το υποκείμενο πρόβλημα του ασθενή, συνταγογραφούν φάρμακα ή τον εκπαιδεύουν συμπεριφορικά, για την αποτελεσματική διαχείριση καταστάσεων όπως η ακράτεια ούρων. 

Την ίδια ώρα όμως, στρέφονται και σε μια σειρά από θεραπευτικές επεμβάσεις, όπως οι ακόλουθες: 

• Βιοψία του προστάτη: Αφαίρεση μικρού δείγματος ιστού από τον προστάτη, το οποίο ελέγχεται για καρκίνο.
• Νεφροκτομή: Χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης νεφρού, για τη θεραπεία του καρκίνου.
• UroLift: Ελάχιστα επεμβατική διαδικασία για τη θεραπεία της ήπιας ή μέτριας διόγκωσης του προστάτη.
• Βαζεκτομή: Κόψιμο των σωλήνων που μεταφέρουν σπέρμα, ώστε οι άνδρες να μην μπορούν να γονιμοποιήσουν.
• Διουρηθρική αφαίρεση με βελόνα (TUNA): Διαδικασία συρρίκνωσης του ιστού του προστάτη που πιέζει την ουρήθρα και προκαλεί ουροποιητικά συμπτώματα, με τη χρήση ραδιοσυχνοτήτων.
• Διουρηθρική τομή του προστάτη (TUIP): Διαδικασία θεραπείας (άνοιγμα του ουροποιητικού καναλιού, για πιο εύκολο πέρασμα των ούρων) της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη (BPH). 
• Διουρηθρική εκτομή του προστάτη (TURP): Ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, κατά τη οποία κόβεται και σφραγίζεται ο ιστός του προστάτη, όταν αυτός είναι διευρυμένος και προκαλεί δυσκολία στην ούρηση. 
• Ορχιοπηξία: Χειρουργική επέμβαση κατεβάσματος του όρχι στην κανονική του θέση, αν αυτός έχει παραμείνει στην περιοχή της κοιλιάς, της βουβωνικής χώρας ή μέσα στο όσχεο. 
• Αναστροφή βαζεκτομής: Διαδικασία αποκατάστασης του κομμένου σωλήνα που μεταφέρει σπέρμα, σε άνδρες με προηγούμενη βαζεκτομή.
• Ουρητηροσκόπηση: Διαδικασία διάγνωσης και θεραπείας των λίθων στους νεφρούς. Οι μικρές πέτρες αφαιρούνται ολόκληρες, ενώ οι μεγάλες διασπώνται μέσω μιας άλλης διαδικασίας που ονομάζεται λιθοτριψία. 
• Λιθοτριψία: Διαδικασία διάσπασης των μεγάλων λίθων στους νεφρούς, με τη βοήθεια λέιζερ, ώστε να γίνει δυνατό το πέρασμά τους από το ουροποιητικό σύστημα. 
• Εμφυτεύματα πέους: Συσκευές που τοποθετούνται μέσα στο πέος για τη θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας. 
• Πτύχωση πέους: Χειρουργική διαδικασία θεραπείας της καμπυλότητας του πέους.

6. Πώς μπορώ να προλάβω τις ουρολογικές παθήσεις;

Για την πρόληψη των ουρολογικών παθήσεων, οι ουρολόγοι, συμβουλεύουν τους ανθρώπους να καταναλώνουν πολλά υγρά. Συγκεκριμένα συνιστάται η κατανάλωση δύο λίτρων νερού τον χειμώνα και δυόμιση λίτρων νερού το καλοκαίρι. 

Σύμφωνα με ουρολόγους καθηγητές, τα άτομα με πέτρες στους νεφρούς πρέπει να καταναλώνουν ελάχιστο αλάτι και πρωτεΐνη. Τα άτομα με υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις πρέπει να πλένουν σωστά τα γεννητικά τους όργανα, να ουρούν συχνά και να πλένονται μετά τη σεξουαλική επαφή. 

Τα άτομα με προβλήματα στον προστάτη πρέπει να έχουν συχνή σεξουαλική επαφή, να μην συγκρατούν τα ούρα τους, να περιορίζουν  την κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, ποτών με καφεΐνη και ανθρακούχων ποτών και να μην καταναλώνουν πικάντικα τρόφιμα. Τα άτομα με καρκίνο του προστάτη θα πρέπει να τρέφονται υγιεινά, να καταναλώνουν λαχανικά που είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, όπως οι ντομάτες και να αποφεύγουν το κόκκινο κρέας και τροφές που είναι πλούσιες σε λιπαρά.

7. Τι είναι η λαπαροσκοπική χειρουργική στην ουρολογία; 

Η λαπαροσκοπική χειρουργική είναι μια ελάχιστα επεμβατική εναλλακτική επιλογή της ανοιχτής χειρουργικής, κατά την οποία δημιουργούνται μικρές τομές στο σημείο που χρειάζεται ιατρική επέμβαση, από τις οποίες εισάγονται τα χειρουργικά όργανα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν και μια ειδική συσκευή που ονομάζεται λαπαροσκόπιο, η οποία μεταδίδει την εικόνα των εσωτερικών οργάνων, καθοδηγώντας την χειρουργική διαδικασία. 

Ορισμένες από τις ουρολογικές παθήσεις που μπορούν να αντιμετωπιστούν λαπαροσκοπικά είναι οι ακόλουθες: 

• Επινεφριδεκτομή
• Μερική ή απλή νεφρεκτομή
• Πυελοπλαστική
• Νεφροπηξία
• Χειρουργική ουρητήρα
• Νεφρεκτομή, σε περίπτωση καρκίνου
• Νεφροουρητηρεκτομή, σε περίπτωση καρκίνου
• Νεφρεκτομή ζωντανού δότη (για μεταμόσχευση)
• Εκτομή κύστεων στα νεφρά
• Λεμφαδενεκτομή της πυέλου
• Προστατική αδενομεκτομή
• Ριζική προστατεκτομή, για καρκίνο του προστάτη
• Κολπική πρόπτωση
• Οπισθοπεριτοναϊκή λεμφαδενεκτομή, για καρκίνο των όρχεων
• Χειρουργική για πέτρες στον ουρητήρα
• Ορχιοπηξία 
• Χειρουργική ακράτειας ούρων στις γυναίκες 
• Επανεμφύτευση ουρητήρα 
• Εντεροκυστοπλαστική
• Ριζική κυστεοπροστατεκτομή, για καρκίνο της ουροδόχου κύστης

8. Πώς διαχειρίζεται ο ουρολόγος τη σεξουαλική δυσλειτουργία;

Οι ουρολόγοι καλούνται να διαχειριστούν τη σεξουαλική δυσλειτουργία κυρίως των ανδρών, για την οποία υπάρχουν διαθέσιμες πολλές θεραπευτικές επιλογές. 

• Θεραπεία υποκείμενης αιτίας: Αφού βρεθεί η υποκείμενη αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας, χορηγείται συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή. Ορισμένες παθήσεις που μπορούν δυνητικά να προκαλέσουν σεξουαλική δυσλειτουργία στους άνδρες είναι η υπέρταση, ο διαβήτης τύπου 2, η πολλαπλή σκλήρυνση, η νεφρική νόσος, η παχυσαρκία, το άγχος, η κατάθλιψη, η χαμηλή τεστοστερόνη και η άπνοια ύπνου. 
• Φάρμακα: Φάρμακα για τη θεραπεία της σεξουαλικής δυσλειτουργίας των ανδρών είναι οι αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης-5 (PDE5), που αυξάνουν τη ροή του αίματος στο πέος, ευνοώντας την απόκτηση και διατήρηση της στύσης.
• Χειρουργική εμφύτευσης πέους: Τα εμφυτεύματα πέους επιτρέπουν την απόκτηση και διατήρηση της στύσης.

9. Τι είναι η ουροδυναμική και πότε χρησιμοποιείται; 

Ουροδυναμικές ονομάζονται οι εξετάσεις που πραγματοποιούνται για τη διάγνωση προβλημάτων που σχετίζονται με την ουροδόχο κύστη, τον σφιγκτήρα και την ουρήθρα, οι οποίες αξιολογούν το πόσο καλά αποθηκεύονται και απελευθερώνονται τα ούρα. Οι εν λόγω εξετάσεις μετρούν: 

• Τη λειτουργικότητα των νεύρων και των μυών της ουροδόχου κύστης
• Την πίεση γύρω και μέσα στην ουροδόχο κύστη 
• Το πόσο γρήγορα ρέουν τα ούρα κατά την ούρηση

Παραδείγματα ουροδυναμικών εξετάσεων είναι τα ακόλουθα: 

• Κυστομετρία: Μετρά την πίεση μέσα στην ουροδόχο κύστη, καθώς αυτή γεμίζει με ούρα.
• Ουρομετρία: Μετρά τη ροή των ούρων. 
• Ηλεκτρομυογραφία: Μετρά τη λειτουργικότητα των μυών του πυελικού εδάφους.

Οι ουροδυναμικές εξετάσεις βοηθούν τον ουρολόγο να κάνει διάγνωση καταστάσεων του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος και να χορηγήσει την κατάλληλη θεραπεία. Ορισμένοι λόγοι για τους οποίους πραγματοποιούνται είναι: 

• Ακράτεια ούρων
• Πόνος κατά την ούρηση
• Επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις 
• Συχνοουρία
• Προβλήματα με την έναρξη της ούρησης
• Αδύναμη ροή ούρων 

10. Πώς αντιμετωπίζονται οι ουρολογικές παθήσεις στις γυναίκες;

Υπάρχουν πολλές ουρολογικές παθήσεις που επηρεάζουν κυρίως τις γυναίκες, όπως:

Ουρολοιμώξεις

Οι ουρολοιμώξεις, που προκαλούνται από βακτήρια, μπορούν να επηρεάσουν οποιοδήποτε μέρος του ουροποιητικού συστήματος. Η πιο συχνή ουρολοίμωξη στις γυναίκες είναι η λοίμωξη της ουροδόχου κύστης (κυστίτιδα) και η λοίμωξη των νεφρών  (πυελονεφρίτιδα). Οι ουρολοιμώξεις αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά και καλή ενυδάτωση. 

Υπερδραστήρια ουροδόχος κύστη (OAB)

Η υπερδραστήρια ουροδόχος κύστη (OAB), χαρακτηρίζεται από συχνοουρία και μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, όπως η νευρική βλάβη ή κάποιο πρόβλημα με τους μυς της ουροδόχου κύστης. Η υπερδραστήρια ουροδόχος κύστη αντιμετωπίζεται με ασκήσεις πυελικού εδάφους, με φάρμακα που χαλαρώνουν την ουροδόχο κύστη και μειώνουν τη συχνότητα της ούρησης, με ενέσεις μπότοξ, με διέγερση των νεύρων και άλλες θεραπευτικές μεθόδους.

Διάμεση κυστίτιδα

Η διάμεση κυστίτιδα (IC), προκαλεί πόνο στην ουροδόχο κύστη και στην περιοχή της πυέλου και συχνοουρία. Θεωρείται αποτέλεσμα προβλημάτων στην επένδυση της ουροδόχου κύστης. Για τη θεραπεία της διάμεσης κυστίτιδας χρησιμοποιούνται φάρμακα, διέγερση των νευρών, φυσικοθεραπεία, ασκήσεις πυελικού εδάφους και προτείνονται αλλαγές στον τρόπο ζωής. 

Ακράτεια ούρων

Ακράτεια ούρων (UI) ονομάζεται η απώλεια ελέγχου της ουροδόχου κύστης. Οι γυναίκες εμφανίζουν συχνότερα ακράτεια ούρων, ως αποτέλεσμα εγκυμοσύνης, τοκετών και εμμηνόπαυσης. Για τη θεραπεία της ακράτειας ούρων υπάρχουν χειρουργικές και μη χειρουργικές θεραπείες, όπως διέγερση των νεύρων, ασκήσεις του πυελικού εδάφους, φάρμακα και χειρουργική επέμβαση σφεντόνας. 

Πρόπτωση πυελικού οργάνου

Πρόπτωση πυελικού οργάνου (POP) είναι η κατάσταση κατά την οποία οι μυς που υποστηρίζουν τα πυελικά όργανα εξασθενούν, με αποτέλεσμα τα όργανα να πέφτουν από την κανονική τους θέση προς τον κόλπο. Η πρόπτωση των πυελικών οργάνων συμβαίνει συνήθως ως αποτέλεσμα τοκετού, εγκυμοσύνης και εμμηνόπαυσης. Για τη θεραπεία της επιλέγονται θεραπείες όπως η ορμονοθεραπεία, οι ασκήσεις πυελικού εδάφους, η εισαγωγή πεσσού για την υποστήριξη των πυελικών οργάνων και η χειρουργική επέμβαση αποκατάστασης της θέσης των οργάνων.