Γυναικολόγοι - Μαιευτήρες ΕΟΠΥΥ στο Χαλάνδρι

Πώς επιλέγω τον κατάλληλο γυναικολόγο; 

Ο καλύτερος γυναικολόγος για εσάς, είναι αυτός που ανταποκρίνεται στις δικές σας μοναδικές ανάγκες. Για την επιλογή του κατάλληλου γυναικολόγου ή μαιευτήρα γυναικολόγου, λάβετε υπόψη τα πιο κάτω κριτήρια:  

• Καλή φήμη: Δώστε προσοχή στη φήμη του γυναικολόγου, στην ειδίκευσή του και στα ιατρικά του διαπιστευτήρια. Ενημερωθείτε από τον προσωπικό του ιστότοπο και λάβετε συστάσεις, είτε διαδικτυακά, είτε από έμπιστους φίλους. 
• Οικειότητα: Ο γυναικολόγος είναι ένας γιατρός με τον οποίο θα μοιραστείτε πολλές προσωπικές σας πληροφορίες, γι΄ αυτό πρέπει να νιώθετε μαζί του άνετα. Σκεφτείτε αν νιώθετε πιο άνετα με γυναίκα γυναικολόγο ή με άνδρα γυναικολόγο.  
• Ώρες γραφείου και προσβασιμότητα: Δώστε προσοχή στην απόσταση του σπιτιού σας από το ιατρείο του γυναικολόγου, λαμβάνοντας υπόψη ότι όσο προχωρά μια εγκυμοσύνη θα τον επισκέπτεστε πιο συχνά και την περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Συζητήστε μαζί του τις ώρες λειτουργίας του γραφείου του και ενημερωθείτε για το τι γίνεται όταν αυτός απουσιάζει. 

Τι περιλαμβάνει ένας τυπικός έλεγχος στον γυναικολόγο; 

Ένας τυπικός έλεγχος σε έναν γυναικολόγο περιλαμβάνει τρία στάδια. Συγκεκριμένα, όλοι οι γυναικολόγοι πραγματοποιούν: 

• Ανασκόπηση ιατρικού ιστορικού. Συζήτηση αποριών. Επιπρόσθετες εξετάσεις αν κριθεί απαραίτητο και συνταγογράφηση φαρμάκων 
• Εξετάσεις του μαστού, για σημάδια καρκίνου (πιθανή σύσταση μαστογραφίας) 
• Τεστ Παπανικολάου, για κολπικές ανωμαλίες και ενδείξεις καρκίνου 
• Κολπικό υπέρηχο για εξέταση μήτρας και ωοθηκών 

Ποιες υπηρεσίες προσφέρει συνήθως ένας γυναικολόγος; 

Οι βασικές υπηρεσίες που προσφέρει συνήθως ένας γυναικολόγος είναι: 

• Παρακολούθηση εγκυμοσύνης και τοκετός 
• Προληπτικές εξετάσεις για καρκίνο 
• Εξετάσεις για θέματα εμμηνόπαυσης 
• Πυελικές εξετάσεις  
• Εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ) 
• Εξέταση για τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) 

Ποια είναι τα συμπτώματα που απαιτούν επίσκεψη σε έναν γυναικολόγο; 

Τα συμπτώματα που υποδηλώνουν ότι μια γυναίκα πρέπει να επισκεφτεί τον γυναικολόγο της είναι:  

• Μη φυσιολογικές κολπικές εκκρίσεις με άσχημη μυρωδιά 
• Επώδυνη ή ακανόνιστη περίοδος 
• Κνησμός του κόλπου 
• Πληγές ή εξογκώματα στον κόλπο 
• Επώδυνη σεξουαλική επαφή 
• Πυελικός πόνος 
• Δυσκολία εγκυμοσύνης 
• Αμηνόρροια 

Πόσο κοστίζει μια επίσκεψη σε έναν γυναικολόγο; 

Το κόστος μιας επίσκεψης σε έναν γυναικολόγο εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το αν υπάρχει ασφάλιση υγείας, από τις υπηρεσίες που θα προσφερθούν και από την φαρμακευτική αγωγή ή επέμβαση που θα χρειαστεί. Κατά την πρώτη σας επίσκεψη, συζητήστε τα οικονομικά ζητήματα που σας απασχολούν και ενημερωθείτε για τις υπηρεσίες που καλύπτει η ασφάλισή σας. Επίσης, δείτε την κατηγορία γυναικολόγοι ΕΟΠΥΥ για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με συμβεβλημένους γιατρούς.

Συχνές ερωτήσεις

1. Πότε πρέπει να επισκεφτώ για πρώτη φορά έναν γυναικολόγο; 

Σύμφωνα με γυναικολόγους καθηγητές Πανεπιστημίου, οι γυναίκες θα πρέπει να επισκέπτονται για πρώτη φορά έναν γυναικολόγο σε ηλικία 13 έως 15 ετών. Οι κοπέλες που είναι σεξουαλικά ενεργές σε αυτή την ηλικία, θα πρέπει οπωσδήποτε να επισκέπτονται τον γυναικολόγο τους για προληπτικές εξετάσεις. 

2. Πώς μπορώ να βρω τον κατάλληλο γυναικολόγο για τις ανάγκες μου; 

Ζητήστε αρχικά από τον προσωπικό σας γιατρό να σας συστήσει έναν καλό γυναικολόγο ή μιλήστε με μια καλή σας φίλη, από την οποία θα ζητήσετε συστάσεις για τον δικό της γυναικολόγο. Κάνοντας αναζήτηση γυναικολόγοι online, φροντίστε η διαδικτυακή τους παρουσία να συνοδεύεται από συστάσεις και γνώμες. Ακολούθως αναλογιστείτε τις προτιμήσεις σας. Σκεφτείτε αν νιώθετε καλύτερα με γυναίκα γυναικολόγο ή με άνδρα γυναικολόγο. Αφού βρείτε κάποιον, ενημερωθείτε για τα πτυχία, την ειδίκευσή του και την ιατρική του εμπειρία. Πραγματοποιείστε ακολούθως μια επίσκεψη στο ιατρείο του, μιλήστε μαζί του, ενημερωθείτε για τις υπηρεσίες του, τις ώρες γραφείου του, για το τι συμβαίνει σε περίπτωση που απουσιάζει και για οικονομικά ζητήματα, ώστε να αποφασίσετε αν τελικά είναι αυτός ο κατάλληλος για εσάς.  

3. Ποιες είναι οι συνηθισμένες εξετάσεις που πραγματοποιεί ένας γυναικολόγος; 

Οι γυναικολόγοι διαγιγνώσκουν γυναικολογικά προβλήματα μέσω διαφόρων εξετάσεων. Οι συνηθισμένες εξετάσεις που πραγματοποιεί ένας γυναικολόγος είναι οι ακόλουθες: 

• Προληπτικές εξετάσεις ελέγχου για καρκίνο (όπως μαστογραφία και τεστ Παπανικολάου) 
• Πυελικές εξετάσεις  
• Εξετάσεις για έλεγχο προβλημάτων που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση 
• Εξέταση γεννητικών οργάνων για σχετικές διαταραχές 
• Εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ) 
• Εξέταση για τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) 

Οι περισσότεροι γυναικολόγοι είναι ταυτόχρονα και μαιευτήρες γυναικολόγοι, ενώ άλλοι ειδικεύονται σε άλλες πτυχές της γυναικολογίας και θεωρούνται γυναικολόγοι ειδικοί στα ινομυώματα, γυναικολόγοι ειδικοί στην ενδομητρίωση, γυναικολόγοι ειδικευμένοι στην εμμηνόπαυση, γυναικολόγοι ογκολόγοι, χειρουργοί γυναικολόγοι κ.α.

4. Τι είναι η προληπτική γυναικολογική φροντίδα και γιατί είναι σημαντική; 

Η προληπτική γυναικολογική φροντίδα είναι πολύ σημαντική, διότι βοηθά στη διατήρηση της αναπαραγωγικής υγείας των γυναικών, μέσω προληπτικών εξετάσεων εντοπισμού γυναικολογικών παθήσεων, όπως ο καρκίνος των ωοθηκών και οι σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ). 

Η προληπτική γυναικολογική φροντίδα περιλαμβάνει εξετάσεις και παρεμβάσεις όπως:  

• Εμβολιασμός κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), που δυνητικά μπορεί να οδηγήσει σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. 
• Έλεγχος για σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις, όπως τα χλαμύδια, η γονόρροια και ο HIV. 
• Τακτικές γυναικολογικές εξετάσεις, όπως οι πυελικές εξετάσεις, η μαστογραφία και το τεστ Παπανικολάου.  
• Ενημέρωση για ασφαλές σεξ, για την πρόληψη των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων λοιμώξεων (ΣΜΝ). 
• Αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η υγιεινή διατροφή και η άσκηση, που μειώνουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας και γυναικολογικών συνδρόμων, όπως το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS). 

5. Πώς διαγιγνώσκονται και αντιμετωπίζονται οι γυναικολογικές παθήσεις; 

Σε κάποια φάση της ζωής τους, όλες οι γυναίκες χρειάζονται διαγνωστικό έλεγχο για κάποια γυναικολογική πάθηση. Για την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία πραγματοποιούνται εξετάσεις και παρεμβάσεις όπως:  

• Πυελική εξέταση: Εξέταση ελέγχου των αναπαραγωγικών οργάνων, για ανωμαλίες και αξιολόγηση συμπτωμάτων όπως ο πόνος και η αιμορραγία.  
• Τεστ Παπανικολάου (τεστ Παπ ή Pap test): Κολπική εξέταση ανίχνευσης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και καρκινικών κυτταρικών ανωμαλιών. 
• Μαστογραφία: Απεικονιστική εξέταση για ανίχνευση ανωμαλιών στο μαστό. 
• Λήψη χοριακών λαχνών (CVS): Εξέταση αναζήτησης εμβρυϊκών χρωμοσωμικών ανωμαλιών. 
• Εξέταση ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV): Για την ανίχνευση του συγκεκριμένου ιού, που οδηγεί σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.  
• Εξέταση σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ): Έλεγχος για γονόρροια, χλαμύδα, σύφιλη, HIV και ηπατίτιδα Β. 
• Υστεροσκόπηση: Διαδικασία διάγνωσης και θεραπείας της μη φυσιολογικής αιμορραγίας του τραχήλου ή της μήτρας και αφαίρεσης του μη φυσιολογικού ιστού. 
• Κολποσκόπηση: Πραγματοποιείται όταν το τεστ Παπανικολάου δεν είναι φυσιολογικό, για έλεγχο του τραχήλου, του κόλπου και του αιδοίου για πιθανές ανωμαλίες. Η κολποσκόπηση μπορεί να διαγνώσει κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, φλεγμονή στον τράχηλο της μήτρας, πολύποδες και προκαρκινικό γεννητικό ιστό. Κατά τη διάρκεια της κολποσκόπησης, ο γιατρός λαμβάνει ένα μικρό δείγμα ιστού, το οποίο εξετάζει αργότερα σε εργαστηριακό περιβάλλον.  
• Βιοψία του τραχήλου της μήτρας: Πραγματοποιείται όταν η πυελική εξέταση ή το τεστ Παπανικολάου δεν είναι φυσιολογικά ή όταν η γυναίκα είναι θετική στον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων, για έλεγχο καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. 
• Βιοψία ενδομητρίου: Μια διαδικασία κατά την οποία αφαιρείται ιστός από την επένδυση της μήτρας, ο οποίος εξετάζεται εργαστηριακά για ανωμαλίες και καρκίνο.  
• Υπερηχο-υστερογραφία: Διαδικασία παραγωγής καθαρότερων εικόνων κατά τη διάρκεια του υπέρηχου, η οποία χρησιμοποιείται για τη διάγνωση των ινομυωμάτων, των πολύποδων και του καρκίνου της μήτρας. 
• Ενδοτραχηλική απόξεση: Ένας τύπος βιοψίας του τραχήλου, κατά τον οποίο αφαιρείται ιστός από την επένδυση του ενδοτραχηλικού καναλιού, ο οποίος υποβάλλεται σε έλεγχο για καρκίνο. Η εν λόγω διαδικασία πραγματοποιείται και για την αφαίρεση των πολυπόδων.  
• Λαπαρασκόπηση: Ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, που πραγματοποιείται για τη διάγνωση του πυελικού πόνου, της ενδομητρίωσης, των ινομυωμάτων, των κύστεων των ωοθηκών και της υπογονιμότητας και για τον προσδιορισμό του σταδίου του γυναικολογικού καρκίνου, την αφαίρεση των ινομυωμάτων και την απολίνωση των σαλπίγγων. 
• Κυστεοσκόπηση: Διαδικασία που βοηθά στη διάγνωση και θεραπεία προβλημάτων που σχετίζονται με την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα, όπως το αίμα στα ούρα, η ακράτεια των ούρων και ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης.  
• Υστεροσαλπιγγογραφία: Απεικονιστική εξέταση για τη διάγνωση της απόφραξης των σαλπίγγων και της υπογονιμότητας.  

Για τη θεραπεία των διαγνωσθέντων γυναικολογικών παθήσεων, οι γυναικολόγοι στρέφονται, σε γενικές γραμμές, σε μια σειρά από παρεμβάσεις και θεραπείες ανάλογα με την πάθηση, όπως: 

• Χειρουργικές επεμβάσεις 
• Φαρμακευτική αγωγή 
• Χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία ή στενευμένη θεραπεία σε περίπτωση καρκίνου  

6. Τι περιλαμβάνει μια τυπική επίσκεψη στον γυναικολόγο; 

Μια τυπική επίσκεψη στον γυναικολόγο περιλαμβάνει αρχικά την εξέταση των αναπαραγωγικών οργάνων της γυναίκας, εσωτερικά και εξωτερικά και τον έλεγχο του στήθους της για εξογκώματα, κύστες και άλλα μη φυσιολογικά συμπτώματα. Σε περίπτωση εντοπισμού κάποιας ανωμαλίας, ο γυναικολόγος προχωρά σε μια σειρά από εξετάσεις, όπως εξετάσεις ούρων και αίματος και απεικονιστικές εξετάσεις. 

Ακολούθως, εξετάζεται το αιδοίο και πραγματοποιείται πυελική εξέταση για έλεγχο του κόλπου και του τραχήλου. Κατά τη διάρκεια της ίδιας διαδικασίας, πραγματοποιείται τεστ Παπανικολάου.  

Σε περίπτωση διάγνωσης κάποιας ιατρικής πάθησης, συνταγογραφείται θεραπεία ανάλογη του προβλήματος, όπως χειρουργική επέμβαση, φαρμακευτική αγωγή ή απλή παρακολούθηση της κατάστασης.  

7. Πώς μπορεί να επηρεάσει η εγκυμοσύνη τη γυναικολογική μου υγεία; 

Η εγκυμοσύνη είναι ένα μεταβατικό στάδιο για το γυναικείο σώμα, το οποίο επηρεάζεται με διάφορους τρόπους.  

Σε γενικές γραμμές η εγκυμοσύνη μπορεί να οδηγήσει σε: 

• Ακράτεια ούρων: Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι γυναίκες τείνουν να παίρνουν βάρος (βάρος μωρού, βάρος πλακούντα, αυξημένος όγκος αίματος και διευρυμένη μήτρα), το οποίο ασκεί πίεση στους μυς του πυελικού εδάφους, αυξάνοντας τον κίνδυνο ακράτειας ούρων. 
• Δυσκοιλιότητα: Οι ορμονικές αλλαγές και το μεγαλύτερο μέγεθος του βρέφους από το τρίτο τρίμηνο και έπειτα, είναι παράγοντες που επηρεάζουν την πέψη, οδηγώντας σε δυσκολίες κένωσης (δυσκοιλιότητα). 
• Αστάθεια λεκάνης: Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο πλακούντας εκκρίνει μια ορμόνη που ονομάζεται χαλασίνη, η οποία αυξάνει την ευκαμψία των συνδέσμων της λεκάνης και μαλακώνει τον τράχηλο, με αποτέλεσμα τα οστά της λεκάνης να χαλαρώνουν και να χαρακτηρίζονται από αστάθεια. 
• Επώδυνη σεξουαλική επαφή: Οι μυς του πυελικού εδάφους επηρεάζονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, γεγονός που μειώνει την υποστήριξη που ασκούν στα κολπικά τοιχώματα και τα τοιχώματα της μήτρας. Αυτή η μειωμένη υποστήριξη μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό στους μυς και τα νεύρα του πυελικού εδάφους και κατά συνέπεια πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή.  
• Πυελικός πόνος: Ο τραυματισμός στους μυς και τα νεύρα του πυελικού εδάφους, μπορούν να προκαλέσουν πυελικό πόνο, ακόμα και χωρίς σεξουαλική επαφή.  

8. Ποια είναι τα συμπτώματα που απαιτούν άμεση γυναικολογική προσοχή; 

Τα συμπτώματα που απαιτούν άμεση εξέταση από έναν ειδικό γυναικολόγο είναι τα ακόλουθα:  

• Επώδυνη περίοδος  
• Μη φυσιολογικές κολπικές εκκρίσεις (δυσοσμία, αλλαγή χρώματος και σύστασης) 
• Ακανόνιστη κολπική αιμορραγία 
• Πυελικός πόνος 
• Κνησμός στον κόλπο 
• Άσχημη κολπική οσμή 
• Δυσκολία εγκυμοσύνης 
• Πληγές ή εξογκώματα στην περιοχή του κόλπου 
• Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή 

9. Τι είναι η μετεμμηνοπαυσιακή φροντίδα και γιατί είναι σημαντική; 

Μετεμμηνόπαυση είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον χρόνο μετά την εμμηνόπαυση. Όταν μια γυναίκα σταματήσει να έχει περίοδο για διάστημα 12 συνεχόμενων μηνών, τότε μπαίνει και επίσημα στο μετεμμηνεπαυσιακό στάδιο της ζωής της, στο οποίο και παραμένει μέχρι τον θάνατο. Σε αυτό το στάδιο, η αναπαραγωγική λειτουργία σταματά, τα επίπεδα των γυναικείων ορμονών (οιστρογόνα και προγεστερόνη) μειώνονται και συνεχίζουν να παρατηρούνται συμπτώματα εμμηνόπαυσης, όπως οι εξάψεις, οι νυχτερινές εφιδρώσεις, η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία και θέματα ψυχικής φύσεως (κατάθλιψη), τα οποία τείνουν να γίνονται πιο ήπια.  

Οι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, οστεοπόρωσης, κατάθλιψης και κολπικής ατροφίας. Για την πρόληψη αυτών των καταστάσεων υγείας, η μετεμμηνοπαυσιακή φροντίδα κρίνεται απαραίτητη. Η μετεμμηνοπαυσιακή φροντίδα περιλαμβάνει τεστ Παπανικολάου, εξετάσεις πυελικού εδάφους και μαστογραφίες. Για τη συχνότητα αυτών των εξετάσεων, θα πρέπει η κάθε γυναίκα να ενημερώνεται από έναν γυναικολόγο ειδικευμένο στην εμμηνόπαυση. 

10. Πώς αντιμετωπίζονται οι κολπικές λοιμώξεις και ποιες είναι οι αιτίες τους; 

Οι κολπικές λοιμώξεις προκαλούνται από βακτήρια, παράσιτα, ιούς και μύκητες. Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ή πυροδοτούν τις κολπικές λοιμώξεις είναι οι ακόλουθοι:  

• Αλλαγή σεξουαλικού συντρόφου ή πρόσφατη σεξουαλική επαφή 
• Χρήση αντιβιοτικών φαρμάκων 
• Ύπαρξη ανοσοκατασταλτικής ασθένειας, όπως ο διαβήτης και ο HIV 
• Χρήση προϊόντων υγιεινής στην περιοχή του κόλπου, όπως σαπούνια, αφρόλουτρα και υγρά μαντιλάκια 
• Κάποιες μέθοδοι αντισύλληψης, όπως η χάλκινη ενδομήτρια συσκευή (IUD) 
• Μακροχρόνια χρήση στεροειδών φαρμάκων 

Η θεραπεία των κολπικών λοιμώξεων, εξαρτάται από το είδος της λοίμωξης, γι΄ αυτό κρίνεται πάντα απαραίτητη η επίσκεψη σε έναν ειδικό, για σωστή διάγνωση. Οι θεραπείες για τις κολπικές λοιμώξεις είναι οι ακόλουθες:  

• Αντιβιοτικά χάπια ή τζελ για τη βακτηριακή κολπίτιδα, τη γονόρροια, τις τριχομονάδες και τα χλαμύδια.   
• Αντιιικά φάρμακα για τον έρπητα των γεννητικών οργάνων.  
• Αντιμυκητιακά φάρμακα για τη μυκητίαση, σε μορφή χαπιών ή κρέμας. 
• Κρέμες, αλοιφές και διαλύματα για τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Σε ορισμένες περιπτώσεις επιλέγεται η αφαίρεση των κονδυλωμάτων.